معروف ترین ریاضی دان های حال حاضر جهان

معروف ترین ریاضی دان های حال حاضر جهان

ریاضیات به طور مداوم به حوزه‌های پیچیده‌تر و انتزاعی‌تری گسترش یافته است. ریاضی‌دانان حرفه‌ای به طور طبیعی تخصصی می‌شوند و تنها تعداد کمی از ریاضی‌دانان بزرگ واقعاً می‌توانند ادعا کنند که بیشتر حوزه‌های این علم را درک می‌کنند. با این حال، در نهایت، ریاضیات به شمارش برمی‌گردد. مطالعه اعداد (و تجزیه و تحلیل‌های عددی ساختارها، اشکال و تغییرات) یکی از قدرتمندترین زمینه‌های تحقیق است که یکی از کشفیات مرکزی بشر است و امکان‌ساز علم و فناوری مدرن شده است، از فیزیک نظری گرفته تا طراحی‌های آیفون یا خودرو. ریاضیات، جهان را به حرکت در می‌آورد. در این فهرست، با تأثیرگذارترین و درخشان‌ترین ریاضی‌دانان دنیای مدرن آشنا خواهیم شد.

در ادامه ی مقاله ی معروف ترین ریاضی دان های حال حاضر جهان ، به بررسی ریاضی‌دانان تأثیرگذار در دهه گذشته خواهیم پرداخت. بر اساس روش‌شناسی رتبه‌بندی ما، این افراد تأثیر قابل توجهی بر رشته علمی ریاضیات در سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ داشته‌اند. تأثیر می‌تواند به روش‌های مختلفی ایجاد شود. برخی با ایده‌های انقلابی، برخی با افزایش محبوبیت، اما همه آنها عمدتاً در ریاضیات فعالیت می‌کنند.

۱.Keith Devlin

دِوِلین پیش‌تر استاد مشاور ریاضیات در دانشگاه استنفورد بود و در حال حاضر، هم‌مؤسس و مدیر اجرایی مؤسسه تحقیقاتی پیشرفته علوم انسانی و فناوری‌های استنفورد است که در سال ۲۰۰۶ تأسیس شد. او همچنین عضو مرکز مطالعات زبان و اطلاعات (CSLI) دانشگاه استنفورد است، که یک مرکز تحقیقاتی مهم در زمینه زبان‌شناسی محاسباتی، علوم کامپیوتر و ریاضیات به شمار می‌رود. دِوِلین مدرک کارشناسی خود را در ریاضیات از کالج کینگز لندن و دکترای خود را در ریاضیات از دانشگاه بریستول در سال ۱۹۷۱ دریافت کرد.

دِوِلین نویسنده‌ای پرکار در زمینه ریاضیات و علوم مرتبط است و برای هر دو گروه متخصصان و عموم نوشته است. او در طول دوران حرفه‌ای خود بیش از ۳۰ کتاب و ۸۰ مقاله تحقیقاتی منتشر کرده است! به همین دلیل، در سال ۲۰۰۷، جایزه کارل ساگان برای ترویج علم به او اهدا شد. امروزه، تحقیقات دِوِلین عمدتاً بر روی استفاده از رسانه‌ها و فناوری‌های دیگر برای کمک به دانش‌آموزان و دیگران در یادگیری ریاضیات متمرکز است. به عنوان مثال، او هم‌مؤسس و رئیس شرکت BrainQuake است که بازی‌های ویدئویی برای تسهیل یادگیری ریاضیات تولید می‌کند. او همچنین به عنوان "مرد ریاضی" در برنامه Saturday Weekend Edition رادیو NPR شناخته می‌شود، جایی که به عنوان مفسر فعالیت می‌کند.

دِوِلین در سال ۲۰۱۲ به عنوان Fellow (عضو ارشد) انجمن ریاضی آمریکا انتخاب شد.

۲.Terence Tao

تائو بدون شک یکی از بزرگ‌ترین ریاضی‌دانان زنده است و به عنوان بزرگ‌ترین ریاضی‌دان نسل خود شناخته شده است. تائو در استرالیای جنوبی به دنیا آمد و در کودکی یک نبوغ محسوب می‌شد؛ او در سن ده سالگی جوان‌ترین فردی بود که مدال المپیاد ریاضی بین‌المللی را به دست آورد. او همچنین برنده مدال فیلدز، که به نوعی "جایزه نوبل" ریاضی‌دانان است، شده است. ترنس تائو در حال حاضر صاحب کرسی جیمز و کارول کالینز در ریاضیات در دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس (UCLA) است.

در سن ۱۴ سالگی، تائو در موسسه علوم تحقیقاتی، یک سمینار تابستانی برای دانش‌آموزان با استعداد دبیرستانی که توسط مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) برگزار می‌شود، شرکت کرد. در سن ۱۶ سالگی، او مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در ریاضیات از دانشگاه پرینستون دریافت کرد و در سن ۲۰ سالگی دکترای خود را از همان دانشگاه دریافت کرد. او در سن ۲۴ سالگی به UCLA پیوست و جوان‌ترین فردی شد که به سمت استاد تمام در این دانشگاه منصوب شده است.

تمرکز تائو بر روی معادلات دیفرانسیل جزئی، که بخشی غیرخطی از حسابان یا ریاضیات تغییرات است، قرار دارد. کسانی که او را می‌شناسند، به سرعت اشاره می‌کنند که تائو در تسلط بر تمام حوزه‌های ریاضیات، به‌ویژه در دوران تخصصی امروز، به طرز نادری برجسته است. او همچنین در زمینه‌هایی متنوع مانند نظریه احتمالات و نظریه اعداد کارهای مهمی انجام داده است. همان‌طور که همکار ریاضی‌دانش، تیموتی گورس، در نقد یکی از کتاب‌های تائو گفته است، "یافتن خلاء در دانش تائو کار دشواری است و اگر هم خلائی پیدا کنید، ممکن است بعد از یک سال متوجه شوید که آن خلاء پر شده است."

تائو جوایز زیادی از جمله مدال فیلدز (که به آن اشاره شد)، جایزه مک‌آرتور (جایزه "نبوغ") در سال ۲۰۰۶، Fellow انجمن سلطنتی (در سال ۲۰۰۷) و در سال ۲۰۰۹ به عضویت آکادمی ملی علوم آمریکا درآمده است.

۳.Ian Stewart

استوارت استاد بازنشسته ریاضیات در دانشگاه واریک انگلستان است. او مدرک کارشناسی خود را در رشته ریاضیات از دانشگاه کمبریج در سال ۱۹۶۶ و دکترای خود را در رشته ریاضیات از دانشگاه واریک در سال ۱۹۶۹ دریافت کرد.

استوارت ریاضی‌دانی با استعداد است که علاوه بر تخصص علمی خود، نویسنده علم‌محور و داستان علمی نیز می‌باشد. ذهن خلاق او تمرکز اصلی‌اش در ریاضیات بر روی زیرمجموعه‌ای از مطالعه سیستم‌های دینامیکی به نام نظریه فاجعه است. او همچنین در زمینه‌های مختلف ریاضی به طور گسترده‌ای منتشر کرده است، از جمله کتابش در مورد نظریه آشوب به نام "آیا خدا تاس می‌اندازد؟: ریاضیات جدید آشوب"، که در سال ۱۹۸۹ منتشر شد. او در طول سال‌ها نزدیک به ۱۰۰ مقاله برای نشریه معروف علم و ریاضیات، Scientific American، نوشته است. او حتی اپلیکیشن خود برای آیپد به نام "اعداد شگفت‌انگیز" به نام پروفسور ایان استوارت دارد.

استوارت در سال ۱۹۹۵ جایزه مدال مایکل فارادی را برای "ارتباط علم با مخاطبان در بریتانیا"، که هدف این مدال است، دریافت کرد. او در سال ۲۰۰۱ به عنوان Fellow (عضو ارشد) انجمن سلطنتی انتخاب شد.

۴. John Stillwell

جان استیلوِل در ملبورن، استرالیا به دنیا آمد و در حال حاضر عنوان استاد بازنشسته را در دانشگاه سان فرانسیسکو دارد. با اینکه استیلوِل از سال ۲۰۰۲ به دانشگاه سان فرانسیسکو پیوسته است، بخش عمده‌ای از دوران حرفه‌ای خود را در دانشگاه موناش در ملبورن از سال ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۱ گذرانده است. او دکترای خود را در سال ۱۹۷۰ از مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) دریافت کرد.

استیلوِل به عنوان یک منبع مهم دانش و آموزش در زمینه ریاضیات شناخته می‌شود. او به عنوان نویسنده کتاب‌های متعدد در موضوعات مختلف ریاضیات، از جمله تاریخ ریاضیات در دو قرن گذشته، بنیان‌های ریاضیات، جبر، نظریه اعداد و هندسه، تأثیرگذار بوده است. کتاب‌های او هم به عنوان کتاب‌های درسی مورد استفاده قرار می‌گیرند و هم به عنوان انتشارات عمومی، از جمله "ریاضیات و تاریخ آن"، "آرزو برای غیرممکن" و "ریاضیات معکوس" شناخته می‌شوند.

برای کارهایش، استیلوِل جوایز و افتخارات زیادی دریافت کرده است، از جمله جایزه شاوونت از انجمن ریاضی آمریکا، جایزه کتاب از انجمن کالج‌ها و دانشگاه‌های یسوعی، و همچنین به دعوت برای سخنرانی در کنگره بین‌المللی ریاضی‌دانان در سال ۱۹۹۴ پرداخته است.

۵.Bruce C. Berndt

برندت استاد پژوهش ممتاز میچیو سوزوکی در ریاضیات در دانشگاه ایلینوی اوربانا-شمپین است. او مدرک کارشناسی خود را از کالج آلبیون در میشیگان در سال ۱۹۶۱ دریافت کرد و سپس مدرک کارشناسی ارشد و دکترای خود را در ریاضیات از دانشگاه ویسکانسین-مدیسون دریافت نمود. به جز یک سال به عنوان استاد مهمان در دانشگاه گلاسکو در اسکاتلند و یک سال در مؤسسه مطالعات پیشرفته در پرینستون، برندت دوران حرفه‌ای طولانی و برجسته‌ای را در تدریس و تحقیق در ریاضیات در دانشگاه ایلینوی گذرانده است.

برندت به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نظریه‌پردازان عددی تحلیلی در سطح جهانی شناخته می‌شود، که زمینه‌ای اصلی در ریاضیات است که ویژگی‌های سیستم‌های عددی مانند اعداد صحیح را بررسی می‌کند. او به ویژه به خاطر کار بر روی نتایج نابغه‌ی منحصر به فرد، سرینیواسا رامانوجان، که "پیامبر" ریاضیات نامیده شده است و بدون بهره‌مندی از آموزش‌های رسمی و گسترده ریاضی برخی از دشوارترین مسائل ریاضی جهان را حل کرده بود، شناخته شده است. برندت به خاطر کارش بر روی دفترچه‌های رامانوجان جایزه استییل را دریافت کرده و همچنین به عنوان سردبیر مجله رامانوجان فعالیت می‌کند.

برندت در سال ۲۰۱۲ به عنوان Fellow (عضو ارشد) انجمن ریاضی آمریکا انتخاب شد و در همان سال، دانشگاه ساسرا در هند نیز به او دکترای افتخاری اعطا کرد.

۶.Timothy Gowers

گورس استاد پژوهش سلطنتی در دپارتمان ریاضیات خالص و آمار ریاضی در دانشگاه کمبریج، انگلستان است. او همچنین صاحب کرسی راس بال در ریاضیات در کمبریج است (که کرسی مشابهی در دانشگاه آکسفورد به روجر پنروز اختصاص دارد) و عضو کالج ترینیتی در کمبریج است. گورس تحصیلات اولیه خود را در کالج کینگز و ایتون، جایی که او به عنوان دانش‌آموز کینگز شناخته شده بود، گذراند. او دکترای خود را از کالج ترینیتی دانشگاه کمبریج در سال ۱۹۹۰ دریافت کرد.

گورس، ریاضی‌دانی بریتانیایی، عمدتاً در زمینه تحلیل تابعی و به ویژه در فضای برداری به نام فضای باناخ فعالیت کرده است. او همچنین کارهای بنیادی در زمینه ترکیبیات و نظریه اعداد (نظریه اعداد ترکیبی) انجام داده و تعدادی از لِمّاها و نتایج مهم را اثبات کرده است، همچنین در سال ۲۰۰۵ مفهوم گروه شبه تصادفی را معرفی کرد. اخیراً، گورس به مشکل دیرینه در ریاضیات، حدس "P برابر NP نیست"، یا به عبارت دیگر اینکه مشکلات پیچیده در نظریه محاسباتی (مشکلات NP) نمی‌توانند به کلاس ساده‌تری از مشکلات، معروف به P، کاهش یابند، پرداخته است.

گورس همچنین در ترویج ریاضیات نقش داشته و در سال ۲۰۰۲ کتابی برای عموم تحت عنوان "ریاضیات: مقدمه‌ای بسیار کوتاه" نوشته است. جالب است که او همچنین به عنوان مشاور در فیلم "اثبات" در سال ۲۰۰۵ فعالیت داشته است. او در تشویق همکاری آنلاین در مسائل دشوار ریاضی نیز فعال است.

گورس در سال ۱۹۹۸ جایزه فیلدز را دریافت کرد و در سال ۲۰۱۲ به خاطر خدماتش به ریاضیات، توسط ملکه بریتانیا، لقب شوالیه را دریافت کرد.

۷.Peter Sarnak

سارنک عضو دائمی هیئت علمی ریاضیات در مؤسسه مطالعات پیشرفته (IAS) است. این مؤسسه در آدرس ۱ خیابان انیشتین در پرینستون، نیوجرسی واقع شده است، آدرسی که به خاطر دوران معروف آلبرت انیشتین در آنجا در اوایل و میانه‌های قرن بیستم، نامگذاری شده است. برخی از بزرگ‌ترین ذهن‌های ریاضی مدرن، مانند جان فون نویمان از پیشگامان محاسبات، خانه خود را IAS دانسته‌اند. بنابراین، سارنک در جمع خوبی از گذشته و حال قرار دارد. او همچنین استاد یوجین هیگینز در ریاضیات در دانشگاه پرینستون است.

سارنک دو مدرک کارشناسی در ریاضیات از دانشگاه ویتواترسرند در آفریقای جنوبی در سال‌های ۱۹۷۵ و ۱۹۷۶ دریافت کرد و دکترای خود را در ریاضیات از دانشگاه استنفورد در سال ۱۹۸۰ به پایان رساند. او به بررسی مشکلات در نظریه عددی تحلیلی می‌پردازد و مشارکت‌های او تأثیرات مهمی بر سایر زمینه‌های علمی مانند فیزیک و علوم کامپیوتر داشته است. سارنک همچنین زمینه‌ای به نام "آشوب کمی عددی" را اختراع کرده و کارهایی انجام داده است که به حل یک مشکل معروف و حل‌نشده در ریاضیات به نام "مسئله یازدهم هیلبرت" منجر شده است. این مسئله، چالشی است که ریاضی‌دان قرن نوزدهم، دیوید هیلبرت، در ابتدای قرن به ریاضی‌دانان ارائه داده بود.

سارنک در طول دوران برجسته خود در نظریه اعداد جوایز متعددی از جمله جایزه جورج پُلیا در سال ۱۹۹۸ و به‌تازگی مدال سیلوستر در سال ۲۰۱۹ دریافت کرده است.

۸.Martin Hairer

سر مارتین هایر در حال حاضر استاد ریاضیات و رئیس کرسی احتمال و تحلیل تصادفی در کالج امپریال لندن در دانشکده علوم طبیعی و دپارتمان ریاضیات است. پیش از این، او در دانشگاه واریک و مؤسسه کورت در دانشگاه نیویورک مشغول به کار بوده است. هایر که شهروند اتریش و متولد ژنو، سوئیس است، مدرک کارشناسی خود را در ریاضیات از دانشگاه ژنو در سال ۱۹۹۴ دریافت کرد و مدرک کارشناسی ارشد و دکترای خود را در فیزیک، در همان دانشگاه، در سال ۲۰۰۱ به پایان رساند.

هایر به عنوان پیشرو در معادلات دیفرانسیل تصادفی شناخته می‌شود، که تأثیرات قابل توجهی در زمینه‌هایی مانند نظریه میدان کوانتومی و مدل‌سازی فضایی دارد. در تحقیقات خود، هایر نتایج پیشگامانه‌ای در ساخت سیستم‌های تصادفی، تکنیک‌های تحلیل تصادفی، و نظریه ساختارهای منظم ارائه داده است که به پیشرفت‌های بیشتر و تحقیقات جدید در این زمینه‌ها منجر شده است.

برای کارهایش، هایر جوایز و افتخارات زیادی از جمله مدال فیلدز در سال ۲۰۱۴، جایزه وایت‌هد، بورس پژوهشی پیشرفته با شورای تحقیقات علمی و مهندسی، عضویت در انجمن سلطنتی، و کرسی خود را دریافت کرده است.

۹. Andrew Wiles

ویلز استاد پژوهش سلطنتی در دانشگاه آکسفورد است. او به سرعت به شهرت رسید زمانی که یکی از مشهورترین حدس‌های ریاضیات، موسوم به قضیه آخر فرمات، را اثبات کرد. این حدس که به ریاضی‌دان قرن هفدهم، پیر فرمات، نسبت داده می‌شود، تا آن زمان به عنوان یکی از بزرگ‌ترین معماهای ریاضی باقی مانده بود. ویلز مدرک کارشناسی خود را در رشته ریاضیات از دانشگاه آکسفورد و دکترای خود را از دانشگاه کمبریج دریافت کرد. او یک سال را در مؤسسه مطالعات پیشرفته پرینستون گذراند و سپس به عنوان استاد ریاضیات در دانشگاه پرینستون مشغول به کار شد. ویلز بخش عمده‌ای از دوران برجسته حرفه‌ای خود را در تدریس میان دانشگاه‌های پرینستون و آکسفورد گذرانده است.

ویلز از سنین کودکی و زمانی که ده ساله بود، به قضیه آخر فرمات علاقه‌مند شد و در حرفه بعدی خود به جستجوی اثبات این حدس مشهور در نظریه اعداد پرداخت. زمانی که او در سال ۱۹۹۳ موفق به اثبات آن شد (هرچند که به طور کامل تا سال ۱۹۹۴ به تأیید رسید)، این موفقیت نه تنها در دنیای ریاضیات بلکه در سراسر جهان و رسانه‌ها گزارش شد. ویلز به خاطر حل این مشکل که بسیاری آن را صحیح می‌دانستند، اما اساساً غیرقابل اثبات به نظر می‌رسید، در میان ریاضی‌دانان دارای مقام والایی است.

نه‌تنها این که ویلز جوایز و افتخارات زیادی برای کارنامه حرفه‌ای خود در ریاضیات دریافت کرده است، از جمله جایزه فِرمت (که چندان تعجب‌آور نیست)، جایزه ولف و مدال کاپلی، بلکه همچنین در سال ۱۹۹۷ بورسیه مک‌آرتور را نیز دریافت کرده است.

۱۰. Roger Penrose

پِنروز استاد بازنشسته کرسی راس بال در ریاضیات در دانشگاه آکسفورد است. او همچنین عضو افتخاری کالج وادهم، یکی از کالج‌های دانشگاه آکسفورد، و عضو افتخاری کالج سنت جان، کمبریج است. پِنروز مدرک کارشناسی خود را در ریاضیات (با درجه ممتاز) از دانشگاه کالج لندن دریافت کرد و دکترای خود را از کالج سنت جان، کمبریج در سال ۱۹۵۸ تکمیل کرد.

پِنروز به همراه استیفن هاوکینگ فقید، یکی از معدود ریاضی‌دانان (یا فیزیکدانان ریاضی، در مورد هاوکینگ) است که به طور عمومی شناخته شده و "مشهور" است. در طول دوران برجسته حرفه‌ای خود، پِنروز ریاضیات پیچیده‌ای را برای تحلیل "فضا-زمان" انیشتین توسعه داده و به درک ما از فیزیک بنیادی کمک شایانی کرده است. او با بررسی سینگولاریته‌های ریاضی، درک ما از پدیده‌های بنیادی مانند بیگ بنگ و سیاه‌چاله‌ها را گسترش داده است. پِنروز با استفاده از ریاضیات پیشرفته نظریه‌ای برای استخراج انرژی از سیاه‌چاله‌ها توسعه داد که به افتخار او "فرآیند پِنروز" نامیده می‌شود. او همچنین به خاطر مشارکت‌هایش در نظریه کاشی‌کاری، که با اشکال و توپولوژی‌ها سروکار دارد، شناخته شده است و در سال ۱۹۷۴ کاشی‌کاری‌های معروف به نام خود را کشف کرد. پِنروز برای طراحی نمودارهای پِنروز نیز شناخته می‌شود که نمودارهای علّی هستند و نقاط مختلف در فضا-زمان را به هم متصل می‌کنند.

علاوه بر مشارکت‌های مداوم و بنیادی‌اش در ریاضیات و فیزیک ریاضی، پِنروز در ترویج مفاهیم دشوار علمی نیز موفق بوده است. کتاب "جاده به واقعیت: راهنمایی کامل به قوانین جهان"، که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد، سفرخوانی قابل درک از قوانین فیزیک برای غیرمتخصصان علاقه‌مند است. او همچنین به خاطر تلاش‌هایش در حل مسئله آگاهی (ماهیت تجربه آگاهانه چیست؟) شناخته شده است و دو کتاب خواندنی در این زمینه نوشته است که در آن‌ها استدلال می‌کند که آگاهی از رویدادهای کوانتومی در مغز ناشی می‌شود.

پِنروز در سال ۱۹۷۲ به عنوان عضو انجمن سلطنتی انتخاب شد. از میان دیگر دستاوردهایش، او در سال ۱۹۷۵ به همراه استیفن هاوکینگ مدال اددینگتون را دریافت کرد و در سال ۱۹۹۰ مدال آلبرت انیشتین را به دست آورد. در سال ۱۹۹۴، پِنروز به خاطر خدمات برجسته‌اش به علم و ریاضیات، شوالیه شد.

از شما بسیار سپاسگزارم که وقت گذاشتید و این مقاله را مطالعه کردید.